góry |
flaga |
centrum |
Masyw Centralny leżący na wschód od Basenu Akwitańskiego, jest wyżynno-górzystym, hercyńskim zrębem zajmującym 1/6 powierzchni Francji. Cechą tego obszaru jest różnorodność rzeźby. Występują tam głęboko wcięte doliny rzeczne i masywy. Najwyżej położona jest jego południowa część, gdzie wznosi się Mont Lozère, o wysokości 1702 m n.p.m. Wysoka jest także wschodnia część masywu, gdzie znajduje się Mont Mèzenc, o wysokości 1754 m n.p.m. Najwyższe szczyty masywu są wygasłymi stożkami wulkanicznymi, gdzie najwyższym szczytem Masywu Centralnego jest Puy de Sancy, wznoszący się na 1885 m n.p.m. Krajobraz wulkaniczny jest charakterystyczny dla tego regionu. |
|
Klimat ten obejmuje zachodnią część Francji, wybrzeże Oceanu Atlantyckiego, gdzie na zachmurzenie (opady, wilgotność i temperatury) ma wpływ powietrze znad oceanu. Najbardziej intensywne wpływy morskie są w Bretanii, której półwysep sięga ponad 100 km w głąb oceanu, tworząc swoisty róg. |